Puisi Lelaki di Monas Mustafa Ismail: Lelaki itu berjalan tergesa menggiring kudanya yang nelangsa

Puisi Lelaki di Monas Mustafa Ismail

Lelaki itu berjalan tergesa menggiring kudanya yang nelangsa:

semalam saya bermimpi emas di sana telah digerus oleh mereka

Siapakah mereka? Si kuda hanya terdiam

sambil memperlihatkan air matanya yang hangat menyentuh tiang menara:

tanah lapang menjadi sulit untuk berkata-kata.

Katakan padaku dimana pintu? Entah kata siapa

tapi kuda pura-pura lupa. Sebab dua hari lalu ia bisa

masuk dari pintu mana saja.

Ia lelaki kampung, yang bingung di bawah menara

tidak pernah hafal jalan masuk dan keluarnya

kecuali melulu meneriakkan satu kata saja: kuda, kuda, kuda!